لوازم تنفسی و بیهوشی

آماده سازی تجهیزات تنفسی و بیهوشی

قبل از شروع هر روش بیهوشی عمومی یا فقط آرامبخش، اطمینان از روشن بودن، عملکرد مناسب همه تجهیزات و مانیتورها ضروری است. تمام تجهیزات لازم از جمله دستگاه بیهوشی، مدار تنفس، لوله های تراشه (ETT)، ابزار لوله گذاری (مانند لارنگوسکوپ)، و مانیتورهای بیهوشی باید آماده شوند.

اهمیت لوازم بیهوشی

تجهیزات بیهوشی ” حیاتی” در نظر گرفته می شوند زیرا اگر تجهیزات به درستی کار نکنند یا به طور نادرست استفاده شوند، سلامتی بیماران می تواند تحت تأثیر نامطلوب قرار گیرد. دستگاه های بیهوشی، همراه با مدارهای تنفسی (مدار غیر تنفسی [NRC] یا مدار تنفس مجدد [RC])، برای رساندن اکسیژن (O 2 ) و بیهوشی استنشاقی به بیمار و جلوگیری از تنفس مجدد دی اکسید کربن (CO ) طراحی شده اند.

دستگاه و مدار تنفس بخشی از سیستم تنفسی بیمار می شوند و در صورت کارکرد صحیح می توانند از عملکرد تنفسی حمایت کنند یا در صورت کارکرد نادرست عملکرد تنفسی را مختل کنند. دو ویژگی ایمنی ضروری برای هر دستگاه بیهوشی عبارتند از (1) یک مانومتر در مدار و (2) یک دریچه بازشوی ایمنی.

یک مانومتر امکان تحویل ایمن تنفس های دستی و مکانیکی را فراهم می کند، امکان بررسی نشتی مهر و موم کاف ETT در داخل نای را فراهم می کند و امکان نشان دادن بصری افزایش فشار راه هوایی را فراهم می کند. دریچه های بازشو ایمنی از فشار بیش از حد بالای راه هوایی و باروتروما بالقوه جلوگیری می کنند. اینها را می توان بر روی اکثر دستگاه های بیهوشی برای استفاده در هر دو نوع مدار تنفسی نصب کرد.

پرسنل بیهوشی مسئولیت درک استفاده و عملکرد مناسب را دارند و قادر به راه اندازی، بررسی و عیب یابی کلیه تجهیزات لازم قبل از استفاده هستند. راه اندازی تجهیزات باید با چک لیست هایی هدایت شود که وظایف کلی آماده سازی تجهیزات را برای روز (مثلا پر کردن قوطی های جاذب CO 2 یا سودالایم ) و وظایف آماده سازی خاص برای هر بیمار (مثلا بررسی فشار دستگاه بیهوشی قبل از هر بار استفاده) را تعیین می کند.

نکات ایمنی تجهیزات بیهوشی

برای بهبود ایمنی بیهوشی، یک مانومتر و یک دریچه بازکن ایمنی را در مدار تنفسی بیمار قرار دهید. دومی از افزایش سریع فشار راه هوایی به دلیل بسته بودن دریچه بازشو جلوگیری می کند و در نتیجه خطر باروتروما را کاهش می دهد.

دنبال کردن جریان اکسیژن از منبع بیهوشی، از طریق دستگاه بیهوشی و مدار تنفس، به بیمار، سپس از بیمار به کیسه تنفس مجدد (یا کیسه مخزن در NRC) و در نهایت به سیستم اسکراب، روشی موثر برای یادگیری است.

دستگاه ونتیلاتور

ونتیلاتور پزشکی دستگاهی است که به ریه های شما کمک می کند تا کار کنند. اگر شرایطی دارید که تنفس صحیح را برای شما سخت می‌کند یا اصلا نمی‌توانید نفس بکشید، می‌تواند یک ماشین نجات دهنده باشد.

ونتیلاتور کمک می‌کند تا هوا را به داخل و خارج از ریه‌ها فشار دهد تا بدن بتواند اکسیژن مورد نیاز خود را دریافت کند. برای کمک به رساندن اکسیژن از دستگاه تنفس مصنوعی به ریه‌ها، می‌توانید از ماسک مناسب استفاده کنید. یا اگر وضعیت شما جدی‌تر است، ممکن است یک لوله تنفسی در گلوی شما وارد شود تا ریه‌های شما را با اکسیژن تامین کند.

ونتیلاتورها اغلب در محیط های بیمارستانی استفاده می شوند. یک پزشک یا یک درمانگر تنفسی، میزان اکسیژنی که توسط ونتیلاتور به ریه‌های شما وارد می‌شود را کنترل می‌کند.

نام‌های دیگری که ونتیلاتور با آنها شناخته می‌شود عبارتند از:

• دستگاه تنفس
• دستگاه تنفس
• تهویه مکانیکی

چرا به دستگاه تنفس مصنوعی نیاز دارید؟

عدم توانایی در نفس کشیدن به تنهایی به عنوان نارسایی تنفسی شناخته می شود و یک اورژانس تهدید کننده زندگی است.

اگر مغز، قلب، کبد، کلیه ها و سایر اندام های شما اکسیژن کافی دریافت نکنند، نمی توانند آنطور که باید عمل کنند. یک دستگاه تنفس مصنوعی می تواند به شما کمک کند تا اکسیژن مورد نیاز برای عملکرد اندام هایتان را دریافت کنید.

لوله های تنفسی

برای موارد شدیدتر، به یک لوله تنفسی نیاز دارید که در گلو و در نای خود قرار دهید. این به عنوان تهویه تهاجمی شناخته می شود. معمولا قبل از انجام این روش آرام‌بخش می‌شوید، زیرا می‌تواند باعث درد و ناراحتی شود.

لوله تنفسی که در نای شما وارد می شود به یک دستگاه تهویه متصل است که هوا را وارد مجاری تنفسی می کند تا بدن شما بتواند در حین بهبود بیماری یا جراحت، اکسیژن مورد نیاز خود را دریافت کند.

اگر برای مدت طولانی از ونتیلاتور استفاده می کنید، ممکن است نیاز به تراکئوستومی داشته باشید. این شامل یک جراح است که یک سوراخ در جلوی گردن شما ایجاد می کند. یک لوله در نای شما، زیر تارهای صوتی شما وارد می شود و سپس به دستگاه تنفس مصنوعی متصل می شود.

نحوه عملکرد ونتیلاتور

ونتیلاتورهای مکانیکی به لوله ای متصل می شوند که از گلوی شما پایین می رود. آنها اغلب در بخش‌های مراقبت‌های ویژه (ICU) بیمارستان‌ها برای کمک به افراد مبتلا به علائم شدید COVID-19 استفاده می‌شوند. با این حال، بسیاری از بیمارستان ها با کمبود مواجه شده اند.

این ونتیلاتورها با کمک به حفظ فشار هوای مطلوب و تامین اکسیژن ریه ها به ریه های شما کمک می کنند. ونتیلاتور می تواند تا حدی یا به طور کامل فرآیند تنفس را برای شما به عهده بگیرد.

ونتیلاتورهای مکانیکی در شرایطی که نمی‌توانید به‌تنهایی به‌اندازه کافی نفس بکشید، می‌توانند بسیار مهم باشند. آنها درمانی برای COVID-19 نیستند، اما می توانند بدن شما را در حالی که با عفونت مبارزه می کند حمایت کنند.

به طور کلی، یک مسکن به شما داده می شود. در موارد شدید سندرم دیسترس تنفسی حاد، شما عمیقا آرام می شوید. هنگامی که از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده می کنید، احتمالا در حالت سردرگمی هستید و اگر سعی کنید لوله را بردارید، یک مسکن می تواند از آسیب رساندن به خود جلوگیری کند.